Laatste week Durban en de terugreis naar Kaapstad
Door: Dafloristian
Blijf op de hoogte en volg Kristian
14 April 2014 | Zuid-Afrika, Durban
Door het vele reizen namelijk zondag terugkomen en maandag vliegen is de blog met een beetje vertraging gekomen.
Deze week stond in het teken van keihard werken zodat we onze trip naar de Drakensberg verdiend konden maken. We moesten onze laatste interviews uitwerken en toen dat klaar was moesten we de nuttige informatie scheiden van de niet nuttige. Dit hebben we gedaan door de interviews en observaties te schrappen van overbodige informatie die we niet kunnen gebruiken om onze hoofd- en deelvragen mee te beantwoorden. Dit was echt een precies en daarmee onwijs vervelend klusje. Nadat alles geschrapt was wat geschrapt moest worden moesten we daar nog weer fragmenten van maken. Nou als je nu nog niet in slaap bent gevallen dan snap je wel dat we een drukke week met vervelend werk hadden en dat we onze trip naar de Drakensberg driedubbel en dwars hadden verdiend.
Om de sleur van het thuis werken te doorbreken, gingen we vrijdagochtend op tijd de deur uit om met de taxi minibus richting Durban city te gaan voor een interview met Tom Hewitt, oprichter van uMthombo en ‘Surfers not streetchildren’ waarin jullie in onze vorige blog meer konden lezen. Na het interview met deze professionele surfer, gingen we richting Tekweni Backpackers hostel om eens een gokje te wagen op onze oude bekende pooltafel en aan de lopende band van Floris te verliezen.
Om 14.00 gingen we op weg naar een hostel in Underberg, bij Drakensberg. Deze omgeving staat bekend om zijn prachtige bergen en natuur. Dit was ons uitzicht in de morgen:
http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/UitzichthostelUnderberg_zps1ada3b3d.jpg.html
De volgende ochtend begon de trip via de Sani pass naar Lesotho. ’s Ochtends vroeg stond er een 4x4 terrainwagen ons op te wachten, om de derde hoogste bergpas van de hele wereld (na 2 bergpassen in Zuid-Amerika en Nepal) te beklimmen. In Lesotho zou het volgens bronnen rond de 8 graden worden, dus gewapend met een fototoestel voor het prachtige landschap en een lange broek voor de kou begonnen we aan ons avontuur.
Ogen en oren open, de Sani pass gaat dwars door een beschermt natuurgebied heen vol exotische dieren, apen en allerlei soorten rendieren. Onze gids stopte telkens op plakken waar andere 4x4 terrainwagens niet stopten. Lekker de confrontatie met onze toeristische landgenoten uit de weg gaan om optimaal te kunnen genieten van het paradijselijke gedeelte van Zuid-Afrika zitten en dat we potdikkie nog even niet in het regenachtige platte Nederland zijn (waar we stiekem ook heel erg naar uit zien natuurlijk!).
Onderweg kwamen we Nicole en Lizette tegen, die dezelfde tocht aan het maken waren. Wat is de wereld toch klein.
Na een steile klim komen we aan bij de grensovergang van Zuid-Afrika naar Lesotho. Even ter informatie: Lesotho is een land dat midden in Zuid-Afrika ligt. Het is de enige onafhankelijke staat ter wereld die volledig boven de 1000 meter ligt. De inwoners van dit land zijn daarentegen helemaal niet uit de hoogte. We werden hartelijk en gastvrij ontvangen in één van de hutten van de lokals. Het kan hier in de winter tot wel -15 graden afkoelen en de mensen dragen om die reden het hele jaar door een kleed, waarmee ze zichzelf bijna helemaal inpakken. Vanwege die wintertemperatuur het hele jaar door jezelf inpakken begrepen we niet helemaal, maar dat de mensen weten hoe ze zichzelf warm moeten houden bleek wel uit de architectuur. Huizen worden hier zonder ramen gebouwd, met de deur richting de zonkant. Zo kan er geen wind binnen komen en warmt de zon het huis vanaf de ingang op. We kregen in de hut een heerlijk zelfgebakken brood te eten dat qua smaak iets weg had van een krenteloze oliebol, wat ze hier trouwens ‘vetkoek’ noemen.
http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/DavidbroodLesotho_zpsd69fd6f6.jpg.html
Na dit voorgerechtje, reden we verder naar de hoogste pub van heel Afrika. Hamburgers en bier op bijna 3km hoogte, dat is iets om over naar huis te schrijven, of nie? ;)
http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/Hoogstepub_zps5aa107db.jpg.html
http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/SAM_1203_zps73a374df.jpg.html
http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/SAM_1173_zpsb67b6ba7.jpg.html
http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/SAM_1147_zps9b159912.jpg.html
We namen weer afscheid van de berg en daarna ook van het hostel in Underberg, om de volgende dag door onze aardige taxichauffeur voor onze deur in Zuid-Durban afgeleverd te worden! Heerlijk weekendje!
Na een fantastisch weekend te hebben gehad bij de Drakensberg en Lesotho hebben we zondag nog de tijd gehad om afscheid te nemen van onze geweldige gastvrouw Joey en man Kitty. We hebben lekker een wasje gedraaid met ons lekker ruikende wasmiddel en deze uitgehangen. We hebben nog even ons best gedaan om zo bruin mogelijk terug te keren naar Kaapstad. Dit hebben we gedaan door hard bezig te zijn met het zwemmen in het privé zwembad en zonnen in de lekkere stoelen. Na lekker te hebben gezwommen en te hebben gezond was Kitty alweer bezig om voor ons te braaien. Ons laatste avondmaal was een heerlijk gebraaide kip die we lekker met de vingers mochten kluiven en waarbij we moesten oppassen onze eigen vingers er niet bij op te eten, zo lekker was het weer. We gaan deze heerlijke maaltijden en gezelligheid enorm missen. Na deze heerlijke maaltijd hebben we een brief geschreven aan Kitty en Joey om ze te bedanken voor alle gastvrijheid en gezelligheid. Samen met een pakje Hollandse stroopwafels hebben we deze brief overhandigt waar ze gelukkig heel blij mee waren. Daarna hebben we ons druk bezig gehouden met het inpakken van onze koffers. Ondertussen werden ons nog ingrediënten voor de curry mee gegeven en van alles en nog wat. Zo werden we ook herinnert niet de “mannekes” mee te nemen om aan het thuis front te laten zien. Voor nu alvast een sfeerimpressie;) .
We voelen ons ontzettend gezegend door na twee mindere weken in het hostel echt in de watten te worden gelegd door Joey en Kitty. God heeft onze gebeden verhoort en zelfs in nog meer voorzien dan we in gedachten hadden. We zijn enorm dankbaar voor de ervaring bij deze geweldige mensen.
Maandag ochtend was het vroeg dag en werd na een goed ontbijtje de laatste loodjes gelegd voor ons vertrek naar het mooie Kaapstad. De koffers werden gewogen en ingeladen in de mooie bakkie van Kitty. We namen afscheid van Joey en Kitty bracht ons naar het vliegveld. Na een afscheid van Kitty en de woorden dat we terug moesten komen gingen we naar gate.
http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/Kitty_zpsc1b5acdb.jpg.html
Hier werd Kristian aangenaam verrast door de vriendelijke vrouw achter de balie. Waar Kris tot noch toe zonder enkele problemen zijn gitaar mee kon nemen als handbagage bleek dit nu het grootste probleem van de wereld te zijn. Na een lange discussie met onder andere de manager kwam het er op neer dat hij 23 euro moest betalen om zijn gitaar mee te nemen. Na wat frustratie heeft hij het bedrag betaald om vervolgens zijn gitaar alsnog in als handbagage het vliegtuig in te nemen. Na een aangename vlucht landen we weer in het mooie Kaapstad. Hier worden we opgehaald door Ian een vriend van Anneke en Hartmut die ons ook al een keer mee had genomen om te schieten op de ranch. Hij heeft ons meteen een tour gegeven door Athlon een wijk waar voornamelijk colourds wonen. We werden getrakteerd op heerlijke Samosa’s , dit zijn hartige driehoekvormige hapjes met aan de binnenkant, gehakt, kip of iets dergelijks met bladerdeeg als verpakking. Wat zijn dat lekkere hapjes, bitterballen zijn lekker maar hier kennen ze er ook wat van;) Door al het lekkere eten hier valt het gemis van de Frikandel en andere Hollandse kost mee. Na deze interessante en lekkere tour kwamen we aan bij ons tweede thuis, het huis van Anneke en Hartmut. Het voelde als thuis komen en we zijn nu dan ook heerlijk weder gesetteld in onze vertrouwde kamer. We gaan hier de komende weken ontzettend hard werken om zo ver mogelijk te komen met ons afstudeeronderzoek. Daarnaast zullen we ook proberen te gaan genieten van de schoonheid die Kaapstad ons heeft te bieden die we nog niet hebben aanschouwd.
Al met al mogen we God weer op onze blote knieën bedanken wat we allemaal mogen ontvangen in overvloed in dit al prachtige land. We willen u wederom bedanken voor het lezen van onze blog. Het allerbeste toegewenst en treur niet, over drie weken zijn deze Hunkies weer terug om jullie te verblijden;)
-
15 April 2014 - 00:39
Willemien:
Nou afgeslankte hunkies. Het is weer heerlijk om jullie enthousiastme in jullie blog te lezen. Ik ben blij dat jullie zoveel mogen krijgen! :) geniet er nog van! Kusje voor wie dat wilt. Bijvoorbeeld floris x -
18 April 2014 - 16:56
Hedzer:
Boeiend verhaal, fijn om te lezen. Goede Paasdagen gewenst, en mogelijk ontvang ik nog andere teksten!
Goede laatste weken gewenst, hartelijke groeten, Hedzer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley