Vierde werkweek

Daaafloristian weer voor deze week!
Een nieuwe weekbrief boordevol nieuwe belevenissen ;).

Deze week zijn we voor ons onderzoek naar het Hilary House in Khayelitsha gegaan. Een residentiële instelling waar straatkinderen voor een periode van 2 jaar kunnen verblijven, totdat ze weer veilig naar hun gezonde(re) thuissituatie kunnen terug keren..
http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/2014-03-06103302_zps4288f1d0.jpg.html

We kenden al wat medewerkers van de vorige week en mochten op onze eerste dag al gelijk een pittige staffmeeting bijwonen, waardoor we snel de rest van de medewerkers leerden kennen. Na twee interviews en een hoop observaties, gingen we skateboarden met de kinderen die overdag niet naar school gingen. Sport & spel is echt een perfecte manier om contact te leggen met deze kinderen. We verbaasden ons ook deze keer weer hoe open de kinderen naar ons waren, hoewel we ze nog maar net kenden. We hebben de levensverhalen van sommige kinderen gehoord en op die momenten zijn we echt weer onder de indruk hoe God deze jongens naar het Hilary House heeft geleidt. De straat is voor veel kinderen een veiligere plek geweest dan de onveilige thuissituatie met misbruik, drankverslaving, armoede en geweld. Deze kinderen hebben indertijd hun ‘nieuwe familie’ op de straat gevonden en hoe de hulpverleners ook hun best doen, kinderen van de straat afhalen is geen koud kunstje. Straatkinderen zijn gehard door het leven op de straat en hebben een hele rugzak vol met narigheid met zich mee die ze vaak met drugs proberen te vergeten. Op het moment dat er met deze straatkinderen gewerkt wordt aan een toekomst zien we dit dan ook als een wonder van God.

Alle opgedane observaties hebben we verwerkt op papier en de 2 interviews van deze week hebben we woord-voor-woord uitgetypt. De manager en de social worker van het Hilary House hebben beide deelgenomen aan de wedstrijd voor het snelste interview en het mag gezegd worden.. De trotse winnares is…… LIEZL!!! Met 28.19 minuten is zij de snelste geïnterviewde van deze maand!!

Weekend

Donderdag na wederom een dag vroeg opstaan en hard werken stond er een heerlijke maaltijd voor ons klaar geheeld verzorgd en wel had Anneke hamburgers met gebakken aardappeltjes voor ons gemaakt. Dit gebeurd(helaas) niet dagelijks, dit kwam namelijk door het feit dat we weer naar de Pollsmore Prison gingen om een gebedswandeling bij te wonen. Door de lange dagen die we maken zouden we in tijd nood komen als we ook nog zelf hadden moeten koken en daarom was Anneke zo lief geweest om aan te bieden om voor ons te koken. Als uitgehongerde beren waren we in no-time klaar met eten en zaten we in de auto naar de gevangenis. Het was nog drukker dan de vorige keer, de vorige keer was op de eerste dag dat we aan waren gekomen in Cape Town. Deze keer hadden we het geluk dat we ook daadwerkelijk de gevangenis in mochten, we gingen de jeugdgevangenis sectie in. Wat was dat indrukwekkend al die kinderen die uit de ramen hingen en al schreeuwend vroegen of we voor ze wilde bidden. Veel kinderen zongen mee met de liederen die we zongen terwijl we al bidden langs liepen. Het kippenvel stond regelmatig op onze rug. Het was zo indrukwekkend en schrijnend om te zien. Eindeloze rijen met ramen waar kinderen uit hingen al smekend om gebed of een simpele box. We hebben erna nog even overgepraat maar in Nederland zou dit echt niet mogelijk zijn en zou je in alle waarschijnlijkheid nog worden uitgescholden wanneer je zou komen met liederen en gebed. Een beeld dat in het bijzonder bleef hangen was een wat oudere vrouw die gepassioneerd en geëmotioneerd half in het Afrikaans half in het Engels aan het bidden was voor een kind dat uitbarstte in tranen. In totaal verblijven er 1200 jongens in Pollsmore. Het was ook extra ingrijpend nu we een maand lang gewerkt hadden met straatkinderen, aangezien naar alle waarschijnlijkheid deze kinderen ook op straat hadden gezworven en nu opgepakt waren voor hun misdaden.

Uit eten

Deze week zijn we twee keer uit eten geweest. Het mocht zo wezen dat wij alle drie nog nooit sushi hadden gegeten. Dit vonden onze vrienden van hier zo ongehoord dat ze ons spontaan uitnodigde om naar een sushi restaurant te gaan. Hier hebben wij onze kritische smaakpupillen opengesteld aan de wonderwereld van Sushi. Dit bleek, boven onze eigen verwachting, ons prima te bevallen. Nou weten we dat ook weer!
De tweede keer dat we uit eten gingen was bij de Mexicaan in Harfield Village. Mexicaans eten staat bekend om haar scherpe charme. Dit heeft ze dan ook wel flink waargemaakt. We stonden van tijd tot tijd bijna in de fik, maar het was genieten! Op deze manier proberen wij onze buik en tong voor te bereiden op de befaamde Durban Curries.

Moeders wees gerust, naast alle berichten over braaien en uiteten etc. doen wij doordeweeks ook erg gezond daarvan bij deze een bewijsfototje. Mochten jullie nu bang worden dat we hier een fortuin aan hebben uitgegeven zoals in Nederland dan kunnen we u gerust stellen alles op de foto is betaald met minder dan 4 euro. http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/2014-02-22114329_zpsd3e5b828.jpg.html

Beren op de weg

Zoals sommigen van jullie misschien de kop ook wel kaal gepraat zijn door de beren van Floris m.b.t. het gevaar van Aids hebben wij goed nieuws voor u allen. Floris is genezen van de uiterst zeldzame vorm van A.S. (aanstelleritis). Deze is bijgetrokken naar een gezonde bewustwording. Nu loopt hij dan ook als eerste van ons 3 op blote kakkers rond op straat.
Bewijs: http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/2014-02-28173532_zps473ee79a.jpg.html

Hiken is soms ook gevaarlijk

Dit was de blaar die David had opgelopen tijdens het hiken op de Tafelberg. Dat alles door een simpel plantje… http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/2014-02-18120833_zps50b0ae43.jpg.html

Weekend

Na een drukke week met veel vroege ochtenden mochten we ook op onze vrije zaterdag weer vroeg op om de eerste boot naar Robbeneiland te pakken. Maar met een mooie dag in het vooruitzicht ging het opstaan een stuk makkelijker. De boot tocht was niet heel bijzonder naast het feit dat we de typische Nederlandse toeristen er weer prima uit konden vissen;) de typische fout van sokken in sandalen word daadwerkelijk nog steeds gemaakt. Aangekomen op het eiland worden we doorverwezen naar een bus. In deze bus krijgen we een kleine rondleiding over het eiland en de wat feitjes en historie. Deze tocht duurt niet veel langer dan 20 minuten waarna we vervolgens gedropped worden bij een koffiebarretje waar we naar het toilet kunnen en koffie kunnen halen. Vervolgens werden we naar de gevangenis gebracht om een rondleiding te krijgen van een oud gevangene. Na een lang verhaal wat niet makkelijk was om te volgen mochten we nog kort door de gevangenis lopen en kregen we net genoeg tijd om een kliekje te maken van de oude cel van de grote held “Nelson Mandela”. Al met al waren we een beetje teleurgesteld over de rondleiding die we hebben gehad, het heeft ons niet echt weten te pakken ondanks dat dit eiland toch een enorm rijke geschiedenis kent.
Uitzicht op Kaapstad vanuit de boot: http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/2014-03-08150855_zps3efcc763.jpg.html

Rond 5 uur zijn we naar Clifton beach geweest om hier een verjaardag/picknick te houden voor Laura het zusje van Grant die ons al meerdere malen mee heeft meegenomen voor leuke dingen. Hier hebben we gezellig gekletst en genoten van de prachtige zonsondergang. Nu zullen jullie denken drukke dag t zal wel klaar zijn… Nou nee we zijn daarna samen met Grant en een paar vrienden van hem naar de film American Hustle geweest. Een ietwat langdradige film met een fantastisch einde;) Nadat we tegen twaalf uur thuis kwamen zijn we lekker gaan slapen. http://s1293.photobucket.com/user/daviddejonge91/media/2014-03-08183517_zpsb96dc5d7.jpg.html

Zondag zijn we natuurlijk weer voor dag en dauw opgestaan om naar de common ground church te gaan waar we nu al weer een maand kerken met heel veel plezier. Deze ochtend werden we bemoedigt door een comediant/spreker die ons naast heel veel grapjes ook heel veel interessante dingen kon vertellen over de gave van de geest. Echt heel gaaf om te zien hoe positief iedereen hier is. Het is dan ook niet voor niets dat “Dooieboel” een Nederlands woord is;) Naast wederom een bemoedigende preek hebben we even lekker ontspannen en gepowernapt in de achtertuin om een beetje onze bruine teint bij te houden. Na deze drukke week hadden onze lichaampjes namelijk niet heel veel van de lekkere zon kunnen genieten. Uitgerust en wel gingen we tegen drieën een balletje trappen met een aantal vrienden van Hartmut. We hebben zeker een uur lang lekker fanatiek een balletje getrapt in een wedstrijdje van 5 tegen 5. Dit is iets wat we allemaal erg hebben gemist en we hebben ons dan ook heerlijk kunnen uitleven in de wedstrijd die uiteindelijk gewonnen is door het team van David en Floris;) Kristian en Hartmut hadden het helaas zwaar te verduren tegen het ijzersterke Nederlandse duo dat ondersteund werd door drie Afrikanen;) De derde helft wordt hier wel iets anders gespeeld dan in Nederland, nadat we thuis kwamen stond Anneke al in de keuken om spullen voor de Braai klaar te maken. Vrienden werden uitgenodigd en we hebben met elkaar genoten van de gezelligheid en het heerlijke eten. De vrienden van de kerk Micky en Joan houden ook niet zo van instant koffie en hadden ons verast door “echte koffie” mee te nemen om deze vervolgens vers voor ons te maken. Wat waren wij dankbaar voor dit geschenk, na een lekkere sterke bak voelde we ons weer helemaal herboren. Helaas is er na al dit gezelligs wel een immense afwas waar wij natuurlijk voor werden uitgenodigd, maar die we netjes hebben bijgewoond.

Helaas zat ons leuke weekend er toen al op en mochten we weer een heel leuk verhaal schrijven over wat we deze week en weekend weer hadden beleefd;) We hopen dat jullie er weer van hebben genoten! We hoorde dat jullie ook heerlijk weer hebben gehad, het zij jullie meer dan gegund. Volgende week zullen we ons blog schrijven vanuit onze nieuw thuis, we zullen aankomende vrijdag namelijk het mooie Kaapstad verruilen voor het voor ons nog onbekende Durban.

Tot dan :)